چقدر درک میکنیم؟

 انقلاب با خون و شکنجه پیروز شد. 

 با خون و شیمیایی و شکنجه و ترور و سوختن حفظ شد.

برای عزت دین، آب و خاک   

 برای پاسداشت ریه های شیمیایی و نفسهای به شماره افتاده...

برای پاسداشت دست و پاهای قطع شده ای که زودتر

 از صاحبانشان پیش شهدا رفتند...

برای پاسداشت چشمهایی که به دنیا بسته شد و به بهشت باز.

برای پاسداشت نخاعهایی که قطع شدند تا بایستیم.  

    

برای نشاندن لبخندی بر لبان پدر شهید،

 برای شادی دل داغدار مادر شهید.   

     

 برای پاسداشت زبانی که تکلمش قطع شد

تا ما شعار زبانش باشیم.

برای پاسداشت شهدایی که قندیل بستند در کردستان،

 هلاک شدند از عطش در جنوب.

برای مرهم شدن برای چشمهای همیشه منتظر

و به راه مادر شهید گمنام.

برای جانبازانی که نمی توانند بخوابند تا بخوابیم.

برای تنهایی ها....

برای خونها....  

برای سوختن ها... 

برای یخ زدن ها ...

برای تکه تکه شدن ها...

برای وصیت نامه ها 

برای در اروند و کارون غرق شدن ها  

برای فهمیدن فهمیده ها 

برای زیر آب خفه شدن ها به خاطر عملیاتها 

برای شکمهای سوراخ شده با موانع خورشیدی   

برای یا حسین و یا زهرا گفتن ها 

برای خالی کردن قمقمه و یا ابالفضل ها 

برای عطشهای فکه 

برای خون های شلمچه 

برای سرهای بریده کردستان

برای سوختن ها و چفیه در دهان گذاشتن ها تا

مبادا صدای ضجه ای عملیات را لو دهد.

برای شهدای جهاد علمی ...

 برای آرمیتای شهید رضایی نژاد 

برای شهید احمدی روشن و علیرضای چشم به راه بابا  

 برای عزت، برای عزت، برای عزت   

برای ایران  اسلامی

برای نهضت جهانی اسلام   

برای ظهور   

برای حضرت مهدی(عج)

.

.

.

منبع:

وبلاگ ارزش و معنوی راه ناتمام:

http://fakemmmm.blogfa.com

به نقل از وبلاگ سنگر کوچک من

http://www.sangar72.blogfa.com/