دل شکسته

سحرگاهی

سکوت همه جا را فرا گرفته بود

من در لا به لای سکوت پرسه میزدم

به یاد خاطراتی که تو آن را به وجود آوردی

همواره به یادتم بی آنکه به یادم باشی

گهگاهی به شکسته پنجره ای می نگرم که در لا به لای وجودم نهفته است

تو بودی که دلم را همچو یک پنجره وصف کردی

آه خدای من، چیزی جز غم نصیبم نیست

تو بگو چرا مرا رها کردی

من که زیباترین احساسم را نثارت کردم

جز این بود که تو شمع بودی و من پروانه ای به دور تو؟

ای لحظات تلخ لحظه ای درنگ کنید

من در کنار عشق می مانم

شاید برگردد

به یاد تو هستم

به یاد آن روزی که پیوند عشق را با من بستی

تو بودی که گفتی جز تو هیچ کس در قلبم راه ندارد

اما رفتی

بی آنکه نیم نگاهی به من بیاندازی

ای دل، به انتظار کیستی؟

او رفته

خاطرات من، مرا تنها بگذارید

میخواهم در نبود یار اشک فراق بریزم

امشب شب مرگ آرزوهای من است

تیک تیک ساعت زندگی ام مرا از پای درآورده

من تا صبح ذره ذره شدن قلبم را احساس میکنم

چه کسی تاوان این عشق را خواهد داد

تو را نفرین نمیکنم

ولی همواره به یاد خاطراتی هستم که تو آن را به وجود آوردی

به یاد شکسته دلی که در فراق تو ذره ذره فرو ریخت

از تو شکایت نمیکنم

ولی خوب میدانم که سرنوشت تو سرنوشت من است

می نشینم به انتظار آن روزی که طعم تلخ نابودی را بچشی

مینشینم به انتظار آن روزی که با صدای شکستن آشنا شوی

تو تاوان کار خود را اینگونه میبینی