ای کاش

ای کاش زبان نگاهم را می دانستی

و با این همه سکوت

مرا به خاموشی متهم نمی کردی

کاش می دانستی من همیشه

سخن ها دارم برای گفتن

غزل ها دارم برای از تو سرودن و

با زبان چشمانم با تو سخن می گویم

چشمانی که از ندیدنت

سیل ها دارند برای جاری ساختن

عشق ها دارند برای از تو فریاد کردن

کاش می دانستی که من تو را دوست دارم

کاش می دانستی....

گوشهایم را می گیرم ...

چشم هایم را می بندم ...

و زبانم را گاز می گیرم ...

ولــــی ...

حـــریـــفِ افکارم نمی شوم ...

چقـــدر دردنــــاک است ...

فــهــمــیــدن !

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...

 

 ولی کاش بودی تا اشکهایم

 

از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود

هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم

و هنگامی تشنه آتش شدم،

که در برابرم دریا بود و دربا و دریا ...!