همراهیم کن

از من چرا رنجیدهای من دوستت دارم
این سرد مهری از تو را باور نمی دارم
همراهیم کن تا طلوع صبح تا فردا
تنها تویی هم صحبت شب های بیدارم

از من چرا رنجیدهای با مت بگو تا من
خود را برای لحظه ای جای تو بگذارم
نام تو را حک کردهام در قلب خود آری
تنها تویی در باطن و پیدای گفتارم

ای ناجی قلب من از بن بست تنهای
در اشتیاق لحظه های خوب دیدارم