دلم ....

بالا و پایین پریدنم از شوق ِ زندگی نیست.

ماهی روی خاک چه می‌کند؟

کلماتم

دوباره شاعر شده‌اند

از کدام‌سو نزدیک می‌شوی؟!

 

 

 

واقعیت ها را هر روز صبح جا میگذارم پشت اتاق گریم،

از بس آدمها واقعی بودنمان را دوست ندارند . . .

مـی آیــم دردهـایـم را روی ایــن صفحه ی مجـازی مینـویســم

ولی هیچـوقت هیچ کس نفهمید مـن اینهـا را واقعـی "درد" میکشــم ..

حال من یعنی . . .

یک قدم از افسردگی آن طرف تر...

قلبم را گـــــــره زده ام به بند کفشـــــم…


تا هـــــــــوس ماندن نکند…


زیر پای خودم لــــــــه شود بهتر اســـــــــت …