من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم پر دوست... دوستهایم بنشینند آرام، گل بگویند و همه گل شنوند... بر درش برگ گلی بگذارم...روی آن هم بنویسم:<خانه ی ما اینجاست> تا که سهراب نپرسد دیگر....خانه ی دوست کجاست؟...

مدتهاست مجازی میخندیم... مجازی شادیم ... مجازی عاشق میشویم مجازی دیگران را دلداری میدهیم...اما...اما واقعی تنهاییم....واقعی درد میکشیم یخبندانیست زمین... سرهایمان را در گوشی هایمان فرو کرده ایم ودر پناه فیلتر شکنها زاغ سیاه یکدیگر را هک میکنیم ببین اینکه به پایکوبی اش نشسته ایم ، انقراض عشق است...