دلنوشته های من 3

بحث اصلا غروب جمعه نیست..

مقصر تویی ، که بعد از رفتنت،

تمام هفته برای من غروب جمعه است...

نیستی ...

من مانده ام و دنیایی پر از افسوس...

افسوس میخورم...

نه برای از دست دادنت،

نه برای پاشیدن عشقمان از هم،

افسوس میخورم برای  روزهایی،

که هر لحظه مهمان سفره ی دل بی صاحب من بودی!

افسوس میخورم برای روزهایی که دلم پر از درد شخصی بود و

 برای شاد کردنت بغضم را پنهان میکردم و برایت دلقک بازی میکرم!

تا هیچگاه غصه های دنیای لعنتی آزارت ندهند...

چقدر احمقانه این دیوانه ی از قفس پریده را از دست پراندی بیچاره...

دیگر هیچ بارانی باغچه ی احساس زیبایی که به تو داشتم را دوباره سرسبز نمیکند!

همه چیز خشکید دختر بیچاره

یکجا به همه چیز گند زدی و خلاص...

هیچگاه به با هم بودن دوباره مان حتی لحظه ای هم فکر نکن.

دیگر من مانده ام زخمهای دل آواره ام و حالتی بنام "تهوع" که با دیدنت به من دست میدهد!

از تو متنفر نیستم،

فقط وقتی کنارم نیستی ، احساس بهتری دارم..