لینک مرتبط: http://www.miyanali.com/paiamnice2000/823
مطلب زیر بهمراه مطالب موجود در صحفه شخصی بنده به کمک دوستان تهیه شده است.البته صحت و درستی اطلاعات نیاز به تحقیق دارد و حتی ممکن است بعضی اطلاعات نادرست و غیر واقعی باشد .اما هدف اصلی از نوشتن این مطالب تهیه یک منبع اطلاعاتی جامع و شامل از میانه است.از دوستان و بازدیدکنندگان عزیز خواهش میشود که اگر اطلاعات مفید بیشتری که صلاح میدانند به این مطلب اضافه شود را در قسمت نظرات و یا بصورت پیغام خصوصی ارسال کنند تا با همکاری هم این مطلب را کامل کنیم.
پالان دوزان:محل کار این افراد در ابتدای بازار میانه بود
چینی بند زن:
آهنگر:در محل سرچشمه امروزی مشغول بودند که امروزه اثری از این پیشه در خیابان سر آسیاب نمانده است.بجز چند مورد که مشغول تولید چکش و ابزار آلات هستند.
نال بند(نعل بند):
کوزه گری:در قدیم بدلیل اینکه بازار های هفتگی دایر میشد و از روستاها و شهر های اطراف مردم برای خرید می آمدند کسانی نیز بودند که لیوان و کاسه و کوزه های گلی میساختند و در این بازار فروخته و امرار معاش میکردند.امروزه نیز اینگونه بازارهای هفتگی مانند بازار روستا غریب دوست و حتی در قره چمن دایر میشود.
کرسی سازی:
درب و پنجره سازی:
کان کان(چاه کن):
علافی:
نانوایی:در محله قدیمی یولچی خانا میانه واقع در روبروی ساختمان شورای شهر امروزی,در برخی خانواده ها زنان خانواده نان را به صورت سنتی در تندیر(تنور)میپختند و نان ها در بازار فروخته میشد.شهرت بعضی از کسانی که به شغل نانوایی مشغول بودند خبازی بود.
قلی چی(قلع کار):کار آنها با فلز روی بود و بر روی اجسامی مانند کاسه و سینی و... را جلا میدادند.
از قای چی های قدیمی میتوان به:بهلول قره داغی-عباس قره داغی-سیف الله مسلمی اشاره کرد.
معلم:
میر هاشم قریشی:یکی از بزرگترین معلمان عربی و عربی دان میانه است که بسیاری از عربی دانان میانه شاگرد ایشان بودند