سیگار .. دلنوشته ای از خودم

چه خوب امشب مرا درک میکنی

آرام به پای هم میسوزیم

تاک تاکِ ساعت

سردی ِ نیمه ی اسفند

سنگین است بار غم ، امشب

تو خود سوزی میکنی برایم 

من تو را نفس میکشم

درگیر تکرار توام ، از اول شب

همین که فهمیدی غم دارم

آتش گرفتی

تو میسوزی و تکرار میشوی

ولی  من

میسوزم و خاکستر میشوم

پشت دود تو زمزمه میکنم 

باید ترک کنم

تو را ، زندگی را

ریه هایم تاوان روزهای گذشته را

به جای من می دهند

و تا صبح پک میزنم

 تو را و باز تو را

سیگار پشت سیگار ... !

با خاکسترت بر سیاهی شب نقش تنهایی دلم را ترسیم خواهم کرد