سزاوار ماندن دل من نبود...

و توخودخوب می دانی هنوز نمی دانممرز افق نگاهت به کجا میرسد...

هنوز نمی دانم در قنوت لحظه هاچه چیز را جستجو می کردی!!

کاش میشد نمی رفتی تا درد روزهای انتظار التیام می یافت با

نگاه آسمانیت.