شعری از خودم.دوستان دعوتید به نقد

دیگر زغم مگو که این درد جانگداز                    عضوی زپیکر این خسته جان شده

 چون در قفس شود این رهزن سلام                عضوی زپیکر این تن جدا شده

 داروغه را بگو که دگر نیست شکوه ای              این مالباخته راست که زدزدش رضا شده

 هرچند که این گرگ گله ام درید                       لیکن میان گرگ وشبان الفتی به پا شده

  آن ساربان که به منزل رساند این بار              گویی شریک دزدو رفیق این قافله شده

 از بس که بیم داد دشمن و دوست امید           بیچاره این دلم که منزل خوف و رجا شده

  عابد حکایت از غم دل قصه ایست دراز            کین رشته متصل از ارض تا سما 

 اری شکایت از غم دل مهمل است بدان          این نامه حکمیست که به مهر خدا شده