نیا گر خواهی آمد سوی من دیر .

                                         چو یادت درب بحر نیل بگشود

مرا فرعون هم سحّار فرمود

هنوز از قدرتت چیزی نگفته

خیالت قلعه ی کفار بگشود

نیا گر خواهی آمد سوی من دیر

که مرگ آید به سوی عاشقان زود

چو شاعر دید نرگس مست خواب است

به شعرش خون چشم لاله افزود

شده پر از شرر شعرش ولیکن

کند خاموش آتش اشک چون رود

بیا "سودازده" نسیان بگیریم

چه سود از آنچه دل بود و تو را بود