ساختم..

لایق وصلی نگردیدم به هجران ساختم

خنده نامد بر لبم با چشم گریان ساختم

صید دام الفت شان گشته بودم بی طمع

بر جفا و جور و بیداد نکویان ساختم

ای مهء دیر آشنا روزی بخوان اشعار من

خون دل خورده به اوصاف تو دیوان ساختم

همچو تیغون از غم و سودای عشق گلرخی

سالها در گلخنی سر در گریبان ساختم

چون سویدا بد گمانی از دل دلبر نرفت

گرچه پیراهن بخود از پوش قران ساختم

سالها بی وعده در راهش نشستم منتظر

پرده های چشم پا انداز جانان ساختم

عشقری از خوان  دونان جهان  تیر آمدم

در اتاق بینوایی با لب نان ساختم