سردش بود قلبم را برایش سوزاندم گرمش که شد با خاکستر قبلم نوشت



.....خداحافظ......




تنهــایی،

آدم را حشــره شنــاس مــی کنــد!


حتــی نــایــاب تــریــن عنکبــوت هــای دنیــا هــم،

کنــج دیــوار اتــاق مــن،

تــار تنیــده انــد . . .