داستان کوتاه:زندگی من پیام من است

روزی از روز های اواخر عمر گاندی هنگامی که سوار قطار شلوغ درجه سه هندی بود چند گزارش گر او را احاطه کردند و خواستند تا او به مردم پیامی بدهد.                                                                                   گاندی همانطور که از در قطار به بیرون خم شده بود گفت:(( ان طوری زیسته ام که تعلیم داده ام)).               به قول شیلر: ان هنگام که جسد به خاک مبدل می گردد                                                                  نام بزرگان باز هم به زندگی خود ادامه می دهد.