درباره من

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی !

اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی !

گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی !

از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی !

چگونه بگویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور !

چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا درک کنی !

صدای فریادم را همه شنیدند جز او که باید میشنید !

اشکهایم را همه دیدند !

آشیانه ای که در قلبت ساخته ام تبدیل به قفسی شده که تا آخر در اینجا گرفتارم !

گرفتار عشقی که باور ندارد مرا !

فکر میکند که این عشق مثل عشقهای دیگر این زمانه خیالیست ، حرفهای من بیچاره دروغین است !

حالا دیگر آموخته ام که کلام دوستت دارم را بر زبان نیاورم ، دیگر اشک نریزم و درون خودم بسوزم !

اگر دلتنگت شدم با تنهایی درد دل کنم و اگر مردم نگویم که از عشق تو مردم !

اما رفتنم محال است ، عشق که آمد ، دیگر رفتنی نیست ، جنون که آمد ، عقل در زندگی حاکم نیست !

آنقدر به پایت مینشینم تا بسوزم ، تا ابد به عشقت زندگی میکنم تا بمیرم !

گرچه شاید مرا به فراموشی بسپاری ، اما عشق برای من با ارزش و فراموش نشدنیست !








 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۱/۲۱ ساعت 19:53

کاربران آنلاین (0)