چه شود ...

چه شود به چهره ی زرد من، نظری برای خدا کنی؟ /

که اگر کنی، همه درد من به یکی نظاره دوا کنی /

تو کمان کشیده و در کمین، که زنی به تیرم و من غمین /

همه ی غمم بود از همین، که خدانکرده خطا کنی ... !/ [هاتف]