شعر

(( فراز زندگی )) ///

طفلکی آدم صفت در منزل حوّا شدم ///

کودکی از جنس نر همسنگر بابا شدم ///

روی دامان پدر تا قامت اندیشه ها ///

در مسیر زندگی از لطف حق اشبا شدم ///

پا به پای اولیا در پیچ و خم های زمان ///

با هزاران آرزو برنای بی پروا شدم ///

پا گرفتم در جهان با قدرت و افکار خود///

مثل مجنون وارد افسانه ی لیلا شدم ///

با طلوع و هر غروب در جزر مد روزگار ///

همچو موجی بیقرار بازیچه ی دریا شدم///

یک جوان رهگشا در سنگلاخ زندگی ///

صخره ای با وسعت اندیشه و رویا شدم ///

سالها بگذشت و من با خاطرات بی بدیل ///

رفته رفته صاحب افکار نا پیدا شدم///

از شروع زندگی تا واپسین ایّام آن ///

با هزاران تجربه آکنده از معنا شدم ///

مثل یک گمگشته ای در چاه کنعان زمان///

یوسف غمدیده ای در خویشتن پیدا شدم ///

مثل *درویش *حزین با توشه های بی ریا ///

از پل برزخ بسوی جنّت ماوا شدم ///