نکرده ترک شیرازی هوای قند و خرما را ///
که حافظ میدهد بر آن سمرقند و بخارا را ///
سمرقند و بخارا هم بود املاک مه رویان ///
نه از آن جوانی که همی گردد مصلّا را ///
برو جای دگر وا کن بساط خرده درویشی ///
که ترک لاله رخ دارد کلید هر معمّا را ///
بکش دست از خیال ما برو در وادی دیگر ///
که مجنون میبرد با خود شمایل های لیلا را ///
برو با ساقیان می , صفای بینوایی کن///
که شاید پر کنی آنجا هزاران جام مینا را///
نبودی مالک ملکی , که در اندیشه ی کلکی ///
برای دختر ترکی , بسازی کاخ رویا را ///
خیال بد نکن حافظ , که قوم ترک ایرانی///
همی بخشد به آسانی طمع کار ثریّا را///
یقین که شاعری اخگر , چو *درویش* جسارتگر
میان مجلس دیگر , دهد جام گوارا را
************************************************************************
با ارزوی دلخوشی و سعادتمندی عزیزانی که مهمان باغ شعرم هستند .