شعر با نام ( خزان عمر )

زندگی از باغ دل کوچید و رفت //
بر من زار حزین خندید و رفت //

در خزان خالی از برگ امید //
چون بهاری خیمه را برچید و رفت //

آن نسیم و مژده ی باد صبا //
از شب هجران من ترسید و رفت //

تا اجل از کوچه ی عمرم گذشت //
مویه های کهنه را بشنید و رفت //

آرزوی این دل بشکسته ام //
مژده ی مرگ مرا فهمید و رفت //

خاطرات بی بدیل کودکی //
از رخ تصویر من بوسید و رفت //

مرغ شادی از سراپای وجود //
مثل بلبل در قفس نالید و رفت //

دیو هجران بر سر خاکم نشست //
خرمن عمر مرا کوبید و رفت //

ابر تیره بر غم افزون من //
غرشی زد ناگهان بارید و رفت //

زائری بر تربت این خسته دل //
دسته دسته شاخه گل بخشید و رفت //

خاک راه عمر را درویش پیر //
در نهایت بر سرش پاشید و رفت //

با سپاس از حضور دوستان و شاعران گرامی و ادیبان عزیز کماکان چشم انتظار راهنمایی هایتان هستم .
ارومیه /بیستم شهریور ماه نود و سه