شعر در مورد دریاچه ارومیه

 ((دریاچه ارومیه))

از آن دریاچه ی زیبا چه گویم ؟//
که خشکیده به مثل ارزویم //

نسشته تشنه لب تنهای تنها //
میان صحبت و این گفتگویم //

صفای روح نواز ساحل آن  //
نمیگنجد دگر در جستجویم //

همان ساحل به مانند کویری //
به فریاد آمده در روبرویم  //

دل دریا به قدری تشنه گشته //
نمانده قطره آبی در سبویم //

نگاهم پر کشید بر اسمانها //
دعاهایم شروع شد از وضویم //

اگر باران به کوهستان نبارد //
کدامین شاخه گلها را ببویم .؟//

بخشکید آن صفا بخش طبیعت //
چگونه دست از این دریا بشویم .؟//

دل دریائیم گردیده محزون //
که خشکیده از ان آب گلویم //

خداوندا عنایت کن به *درویش *//
دوا بر درد بی درمان بجویم .