دختر رنگ و لعابِ زندگیست هرچقدر هم
دنیایش سیاه و سفید باشد،
دختر لبخندِ خداست هرچقدر هم غم توی دلش باشد،
دختر طراوت و لطافت زندگیست حتا اگر
زندگی باخشونت با او تا کند،
شاید خدا دخترها را آفرید تا معنیِ برخی واژه ها را عوض کند ..
موجوداتی که ذاتا "زن"اند و منتهای زنانگی ..
دخترهایی که از بچگی حس میکنی مثل
یک مادر رفتار میکنند و تا آخرِ عمر خیلی
چیزها را مردانه تحمل میکنند و چیزی نمیگویند ..
شاید نشود گفت دختر نعمت و برکت و
این و آنِ زندگیست وقتی بدون دخترها زندگی خالی و بی معنی میشود،
شاید فقط باید گفت دختر خودِ زندگیست،
دخترها روزتان مبارک ..
شما ارزشمندترین موجودات دنیایید،
مراقب گلبرگهای زیبای وجودتان باشید!
به گمانم بزرگترین دارایی زندگی آدمیزاد ،همین انسان های آطرافش هستند ؛
همین دوست هایی که برایت پیغام می گذارند.
که اعلام می کنند حواسشان به تو هست...
همین دوست ها که با دو سه خط پیغام نشان می دهند چقدر دلشان پی تو ، دل تو و درد توست..
که چقدر خوب تو را می خوانند...
همین دوست ها که پیگیرند که نباشی دلگیرند؛
همین دوست ها که دلتنگت می شوند و بی
مقدمه برایت می نویسند...
وقت هایی دو سه خط شعر می فرستند.
که بدانی خودت ... وجودت ... خوب بودن حال
و احوالت برای کسی مهم است...
آدمیزاد چه می شود گاهی، با همین دو سه خط
نوشته، دو سه خط پیغام از دوستی،
حس شیرینیست که بدانی بودنت برای کسی
اهمیت دارد، نبودن ات کسی را غمگین میکند...
وقت هایی هست که می فهمی حتی اگر دلت پُر
درد است، باید بخندی و شاد باشی،
تا دوستت را غمگین نکنی...
خواستم بگویم که چقدر این انسانها ، برایم پُر ارزش ند...
" دوستت دارم " هایت را بگو ...
تو اگر نیازِ گفتن نداری
من
سخت محتاجِ شنیدنم..
چه میشد تو بودی ..
دستانِ قفل شده مان بود،
قهقهه های از ته دلمان بود،
چه میشد تو بودی ..
تا عشقمان را
به گوشِ دنیا برسانیم ،
کاش بودی،
کاش بودی و
میتوانستی بگویی؛
به کجای دنیا برمیخورد
با هم بودنمان ...