ما نسلِ مظلومی بودیم ...
نسلی که در اوج بی انصافیِ زمانه متولد شدیم
و از همان کودکی یاد گرفتیم که فقط "درک" کنیم ...
ما حتی رویِ گرفتنِ پولِ توی جیبی از پدرانمان را نداشتیم ...
ما نسلِ حیفی هستیم ...
نسلِ "انقلاب" هایِ نیمه کاره و
اعتراض های سرکوب ...
نسلی پر از استعدادهایِ کنجِ خانه ،
و نابغه هایِ محصور ...
نسل ما را نه گذشته ها درک می کنند
و نه آینده ها خواهند فهمید ...
آنقدر عجیبیم که خودمان هم
در چگونگی اش مانده ایم ...
نسل ما در کودکی هم ، کودکی نکرد ...
نسل سوخته ای ؛
که در اوجِ جوانی ، پیر شد ... !
پاییز ...
عزیز دُردانه ی فصل هاست...
سوگُلی دل های عاشق...
فصل باران های زود به زود...
بوسه های خیس...
و چترهایی که ....
عشق را خوب می فهمند...