درباره من

خوشا به حال پرنده
پرنده نمی داند که سیاست،
دروغ و بی هویتی چیست.
پرنده می نشیند بر دست های یک درخت
و از همین اندک، بسیار لذت می برد
پرنده همچنان مثل گذشته
با قطره ای باران ذوق می کند
اما آدم ها
دیگر ذوقی برایشان باقی نمانده.
همه چیز را تغییر دادند
و سپس درون خودشان نیز
به بدترین شکل تغییر کرد.
پرنده همچنان داشت برای گُل غزل می خواند
اگر چه گُل آوازش را نمی فهمید
و خود پرنده این را می دانست
با این حال هرچه که بود، پرنده، پرنده ماند
اما انسان های کمتری هنوز "انسان" مانده  

درج شده در تاریخ ۹۷/۰۷/۲۴ ساعت 15:43

کاربران آنلاین (0)