درباره من

"اسفند" زمان "گذشتن "و"عبورکردن" از جاهای خالی قاب شده درپاییز، کینه ها وسردی های زمستان برای رسیدن به تحول وآغازی تازه است .
"اسفند" فرزند آرام زمستان است که لبخند بهار را به ارث دارد ؛ بارانش انگار میخندد وبرفش خرامان خرامان می نشیند ؛ بادهایش بوی قدم های بانوی بهار را می دهد وپرواز پرندگان تماشایی تراز همیشه است ؛ غروب هایش به رنگ موهای حنایی شده ی دم عید مادربزرگم است ورنگ صبح هایش به آبی آرام دم ساحل می ماند ؛
گمان کنم زمستان تمام قصه های شبش را بارسیدن کلاغ ها به خانه یشان زیرگوش اسفند به سرانجام رسانده است که چنین حال وهوای خوبش حال همه را خوب می کند ...

 

درج شده در تاریخ ۹۷/۱۲/۰۱ ساعت 09:04

کاربران آنلاین (0)