dokhtarak harze nabod

دخترک جیغ کشید دخترک هرزه نبود ...

عشق آبستن شد و دگر پرده نبود ...

پسر اما مغرور این منم مرد زمین ...

تو خودت خواست ا، عشق یعن همین ..

دخترک مادر شد و پسر حاشا کرد ...

دخترک هیچ نگفت نگه بالا کرد ...

و سپرد دست فلک بعد از این زندگ اش ...

دخترک آه کشید آه از سادگ اش ...

پسر از او گذشت رفت از آن شهر و دیار ...

دخترک تنها ماند شهر ب یاور و یار ...

زاده شد فرزندش نام او شد لیلا ...

ب نهایت معصوم ب نهایت زیبا ...

ب کس و ب همراه با تمام سخت ...

ساخت دنیا خودش پر شد از خوشبخت ...

دخترش رعنا شد پاک و ب آلایش ...

هدی خوب فلک یک بغل آرامـش ...

چند سال گذشت آن پسر بابا شد ...

صاحب دخترک تخس و بی پروا شد ...

از وجود دختر کل شهر ارضا شد ...

باز هم عدل زمین با سند امضا شد ...

پسر قص ما فهمید خیل زود ...

علت بدبخت و غم او ز چ بود ...

یادش آمد آن روز آه آن دختر پاک ...

ک زمین گرد است و چرخش این افلاک ...