کنج گلویم قبرستانی است پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند، عشق گم شده من نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند، وآدمهائی که هرگز تکرارنمی شوند و تو آنگونه ای فقط همین
http://rana68.blogfa.com/
این مطلب توسط جلال علی اصغری بررسی شده است. تاریخ تایید: ۹۳/۰۶/۲۶ - ۰۹:۰۲
بیا که کنج قلبم جا واسه ی دلت هست همیشه خسته از روزای برفی عشق پریشون شده ی دو حرفی گفته بودم اگه دلت گرفتست کنج دلم جا واسه ی دلت هست شاید دلت خواستو باهات نیومد یا شایدم دلت باهات نیومد هرچی که بود بذار که گفته باشم هر جا که هست دلت منم باهاشم عشق گذشته از پل دشت پر از گلایل گمشده ی دو حرفی خسته ی روز برفی گفته باشم هنوزم اگه دلت گرفتست بیا که کنج قلبم جا واسه ی دلت هست حالا که تقویم من زمستوناش زیاده تو کوچه های سردش همیشه برگ و باده باید بیای ببینم بهار خنده هاتو بیا بذار تموم شه روزای برفی با تو رنگ غمو به شعر شادم زده دشت پر از گلایل غم زده دلم می خواد خودت بیای ببینی نبض منو قلب تو باهم زده .............
لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید.
ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
انجمن ها
اخبار ایران و جهان
ادبی
اعضای انجمن(461)
ارتباط با مدیریت انجمن
rana68 )
خانه
مطالب(24)
دوستان (58)
گالری تصاویر (44)
کلیپها (1)
نظرسنجی (0)
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
تلگرام 
فیسبوک
تویتر
به علت هزینه های بالا ممکن است سایت از دسترس خارج شود.
لطفا ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
همیشه خسته از روزای برفی عشق پریشون شده ی دو حرفی گفته بودم
اگه دلت گرفتست کنج دلم جا واسه ی دلت هست
شاید دلت خواستو باهات نیومد یا شایدم دلت باهات نیومد
هرچی که بود بذار که گفته باشم هر جا که هست
دلت منم باهاشم عشق گذشته از پل دشت پر از
گلایل گمشده ی دو حرفی خسته ی روز برفی گفته باشم
هنوزم اگه دلت گرفتست بیا که کنج قلبم جا واسه ی دلت هست
حالا که تقویم من زمستوناش زیاده تو کوچه های سردش همیشه
برگ و باده باید بیای ببینم بهار خنده هاتو بیا بذار تموم شه
روزای برفی با تو رنگ غمو به شعر شادم زده دشت پر از گلایل
غم زده دلم می خواد خودت بیای ببینی نبض منو قلب تو باهم زده .............
از پشتِ هیچ پنجره و دیواری نمی شنوم
آسوده بخواب نازنینم ، شهر در امن و امان است
تنها خانه ی من است که در این شهر در آتش می سوزد