دلنوشته ....

تازگی ها در برابر بی مهری آدم ها هیچ نمی گویم

سکوت و سکوت و سکوت ...

انگار که لال شده باشم . شاید هم کور و کر

دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله اش را ..

می دانی؟ دیر ... دریافتم که مسئول طرز فکر آدم ها نیستم ..

بگذار هرکه هرچه خواست بگوید !

چه اهمیتی دارد؟

من در لاک خود راحت ترم ...

آن جا می شود آرام و بی دغدغه زندگی کرد
ماهی ها نه گریه می کنند...نه قهر و نه اعتراض !

تنها که می شوند...

قید دریا را می زنند و تمام مسیر رودخانه را تا اولین قرار عاشقیشان

برعکس شنا می کنند