تقدیم به ستاره ای که در آسمان قلبم تابید و از تاریکی رهاییم بخشید

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن 

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد  

کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد 

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم 

و دردهایم را به گوش تو میرساندم

 بدون تو عاشقی برایم عذاب است

میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم

میدانی که اگر از کنارم بروی

 لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

 میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست

 برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...