درباره من

چَشمان تارم ، در آخرین بیداری ،مِثل یک امید واهی
شبیه یک بیماری ، چو خوب می شی های یک مادر!

یک زمستان دیگر مانده تا ببینمش ،مثل دیشب وقتی
که باران می بارید دل تنگش شدم و برای اونوشتم در
کمال پر حرفی ساکتم انگار امابدجوری هوایش را دارم

هربارکه عکسش را می بینم بی اختیار می بوسمش
وتنم بوی او را می گیرد این گل رُز برای تو "مادرِ من"

از این راه دور به بی شکل ترین تصویرم درنیمه های
خودم در انتهای یک روز بلند و در امتداد یک شب سیاه
دیگر قلبم را جا می گذارم ودر کمال پرحرفی سکوت می کنم ..








 

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۷/۲۹ ساعت 21:55

کاربران آنلاین (1)