بسم الله الرحمن والرحیم قبل ازاین که جهان هستی پدیدار بشه هیچ چیزی نبود غیر از خدا وبارها این جمله رو شنیدیم که یکی بود ویکی نبود غیر از خدا هیچ کس نبود درسته فقط خدا بود با تمام صفاتش یعنی منبع زیبایی منبع مهربانی منبع علم وقدرت و وتوانایی وبقیه صفاتش تا این که خدا تصمیم به خلق جهان گرفت واز وجود خود مایه گذاشت وجهان هستی را در شش روز افرید اگر زیبایی در جهان میبنید ذره ای از زیبایی خداست اگر علمی قدرتی مهربانی میبنید همه اش ذره ای از صفات خداست خداوند وجود خود را فدای خلقت جهان کرد وخود به نور تبدیل شد ودر اخر انسان را افرید واز روح خود بر اودمید تا اشرف مخلوقات باشد به همین خاطر هست که از تمام صفات خداوند ذره ای در وجود انسان دیده میشه انسان زمانی خدا را میبیند که میمیرد چون به وجود اصلی خود که همانا خداست بر میگرده {انا لله وانا الیه وراجعون}ما حق نداریم برای خدا شریک قرار دهیم مثلا بگیم مادر من مهربان است خدا هم مهربان است که در این صورت برای خدا شریک قرار میدهیم واین شرک هست وگناه. ما نباید روح کسی رو فوش بدهیم چرا که روح ادمها متعلق به خداست وروح خدا رو فوش دادیم ما نباید بگیم من روزی خانواده ام رو یا روزی یه عده دیگه رو میدیم چون فقط خداست که رزاقه ما فقط مخلوقیم با ذره ای از صفاتی که مال خداست وبقه صفاتشم همین طور .خدا عالم زیبا مهربان رزاق بخشنده و توانا ی محضه. پس بکوشیم روح خدا رو با کارهای زشتمون نرنجانیم