خداحافظ ای رفیق

از شهر عشقت بی نصیب،دلخون گذشتیم ای رفیق/اینجا کسی طرحی نزد،این کوه غم را ای رفیق

گاهی نوای دل به من،می گوید از رازی نهان/کینجا وفا معنا نداشت،باید فنا گشت ای رفیق

شب را شکستم بی دریغ،از شوق وصلی بی مثال/اما نه آن حاصل شدو،نی جان به تن ماند ای رفیق

شمعم ولی بس بی فروغ،نوری ندارد تاج من/من سوختم تا بنگری،اما چه حاصل ای رفیق...

عشق زمینی جز غم و،جز مهنت و ماتم مباد/دل گیر(بگیر) از این دلمردگان،من هم گذشتم ای رفیق...

من سوختم از بهر تو،تو سوختی از بهر او/ما هردو جان را سوختیم،اما چه حاصل ای رفیق

ما را هوای دلبران،گویا کفاف ره نگشت/کو دلبری؟کو ساغری؟،ما در خیالیم ای رفیق...

دنیا برای همچو ما،جز قصه و افسانه نیست/این قصه باشد ناتمام،ما هم کلاغش ای رفیق...