چرا مهر چشمان تو گم شدست؟

عجب سخت روزگارِ آدم کشی ست

دل و درد و درمان و دادم یکی ست

نه رفتن نه ماندن فراهم که نیست

همه لحظه ها هم دمادم یکی ست

بگو فکرِ پروازِ دیشب کجاست؟

رسیدن فقط آخر قصه هاست؟

همین روزگارِ تیشه به دست

چرا ریشه ی قصه ام را شکست؟

چرا ساکتی ، لبت بسته است؟

مگر پای عشاق هم خسته است؟

بگو آخر، این کاسه هم پر شدست

چرا مهر چشمان تو گم شدست؟