چگونه می توان مدنی بود و مدنی زندگی کرد؟ ( قسمت دوم )

چگونه می توان مدنی بود و مدنی زندگی کرد؟ ( قسمت دوم )

برای وارد شدن به یک جامعه مدنی و بشاش و توسعه یافته باید مسئولیت و وظایف دولت و ملت مشخص شود

نباید تمام تقصیرات را به دولت و مجریان  و مسئولان نسبت بدهیم صادق باشیم  و انتقاد پذیر دارای روحیه  مناظره  و علاقه مند به بحث علمی و منطقی و کارشناسی.

فکر نکنید اروپا المان و یا مالزی و برزیل بدون مناظره و بحث های شدید علمی به اینجا رسیدند  رسیدن به قله های پیشرفت بدون سامانه علمی بدون پشتوانه علمی  و بدون مسلح شدن به ابزارهای رشد و ترقی فکر باطلی است.

پس باید وظیفه دولت مشخص شود و وظیفه تک تک ملت نیز مشخص شود

1-وظیفه ملت چیست 2-وظیفه دولت چیست

ما باید قبول کنیم که یک جامعه هستیم و انفرادی زندگی نمی کنیم ما باید قبول کنیم که در یک کشتی روی اب هستیم که اگر هر کدام از ما یک اره به دست بگیریم و این کشتی را سوراخ کنیم در نهایت خودمان نیز از بین خواهیم رفت.

ما باید قبول کینم که فرزندان یک کشور هستیم دارای پرچم پول واحد با زبانهای مختلف هستیم دارای قومیت های فارس و لر و ترک و عرب ......

اگر ما اعتیاد را بین جوانان برای کسب پول بیشتر ترویج کنیم و یا به دزدان امان بدهیم مطمئن باشیم خودمان نیز در این اتش گرفتار خواهیم شد

اگر ما در عبور از خیابان اصول اولیه راهنمایی را رعایت نکنیم  خودمان نیز گرفتار این بی قانونی خواهیم بود چراغ قرمز برای عبور نکردن است حتی ذر نیمه شب که پلیس حضور ندارد پارک دوبله و سه بله خلاف است حتی اگر کار واجبی داشته باشیم.

ازار همسایه هم در قانون ما و هم در دین ما مجاز نیست پس هشیار باشیم که در پارتی های شبانه اسایش همسایه را به هم نزنیم

داریم ازدواج می کنیم ولی این حق را نداریم راه بندان درست کنیم و با بوق زدن های ممتد دیگران را ازار بدهیم

اول از همه جامعه خود را بشناسیم کشورمان را با تمام قومیت هایش بشناسیم مزایا و معایب خود مان را و مزیت های کشورمان را با اب و هوا و معادن بشناسیم اگر ما قبول کنیم و بدانیم که در یک کشوری زندگی میکنیم که در نیمکره شمالی قرار دارد و از نظر اب و هوا طبق نظر دومارتن  اب و هوای خشک و نیمه خشک داریم.

نباید کشت دیم را گسترش بدهیم  وبه دنبال  دست به دعا برداریم  که خداوند  اب باران کل دنیا را به ما بدهد و بعدش نا امید بشویم که چون گناه کرده ایم پس خداوند کشاورزان مارا مجازات می کند

غافل از اینکه این مجازات خدا نیست خدا مهربان است خدا عادل است خدا به ما عقل داده است این ما هستیم که سد نمی سازیم اب را کنترل نمی کنیم اب را هدر می دهیم و بعدش پشیمانی را به جان می خریم و برای رهایی وجدان خود از عذاب همه تقصیر ها را گردن خدا می اندازیم و تمام با وجدان راحت منتظر می مانیم .

و اینگونه می شود که یک کشور کوچک مثل هلند تولید گل کل جهان را به عهده می گیرد  و ما در تامین گندم ملت خود ناتوان ماندیم !!!

وظیفه دولت این است که در کتابها و مدارس جوانان ما را به این موارد اشنا سازد و مطمئنشان کند که کسی از آمریکا و روسیه و آلمان و کره جنوبی دلشان به حال ما نخواهد سوخت و ما باید خودمان به حال خودمان فکر کنیم

ما باید به دانش تولید مسلح شویم ما باید یاد بگیریم که هر کاری را به حساب بی حجابی عده ای نسوان تهرانی نگذاریم و خدا را در سهل انگاری های خود شریک نکنیم خودمان مسئولیت داریم که کار کنیم و یاد بگیریم که خدا هم کمکمان  می کند.

بعدش کتاب قانون بگیریم و حق و حقوق انسانی خودمان اگاه شویم مثلا باید یاد بگیریم که چگونه  در دادگاه حاضر شویم چگونه از حق خود دفاع کنیم در کلانتری چه مقرراتی حاکم است چگونه قاض ی می تواند حکم بازداشت ما را بدهد  باید یاد بگیریم که به قانون احترام بگذاریم هرچند که این قانون مطابق میل ما نباشد در عین حال نباید اجازه بدهیم که کسانی به نام قانون به ما اهانت کنند و یا حق مارا پایمال کنند  پس باید بدانیم که ما چه حق و حقوقی در این جامعه داریم و چه وظایفی داریم؟؟!!!

ما نباید اجازه بدهیم عده ای به عنوان استاندار یا فرماندار و یا نماینده و یا مدیر کل فرزندان مارا از استخدام و یا دسترسی به  امکانات مملکت مان دور کنند و به نام قانون خانواده های  شوهر پدر شوهر  یا پسر خاله را سر کار بیاورند متاسفانه این خصلت بد به زشتی در بین ادارات ما رواج پیدا کرده  و از زمان ریاست  خاواده ه.ش. شروع شده و الانم ادامه دارد.

ما در این جامعه به امنیت  اقتصادی روانی سلامتی و غذایی نیاز داریم نمی توانیم اجازه بدهیم که کسانی این امنیت مارا زیر پا بگذارند

اگر ما بدانیم که تهمت و افترا و کشیدن چک بی محل و عبور از چراغ قرمز چه مجازاتی دارد قطعا هر گز به فکر تخلف نمی افتیم

ما اگر قبول کنیم که در یک کشور زندگی می کنیم که باید به آن افتخار کنیم هرگز به فکر پارتی بازی و تقلب و دور زدن قانون نمی افتیم و هر کدام از ما تبدیل به یک امیر کبیر می شویم یک ایرانی دلسوز همه  یک ایرانی که ایرانش را دوست دارد ایا هرگز هر کدام از ما اگر که دیوانه نباشیم حاضریم پی خانه خود را خراب کنیم ؟

چون اگر ما شروع کنیم به پارتی بازی و دغل کاری کسانی همیشه خواهند بود که زیرکتر و باهوشتر باشند و ما را دور بزنند پس تنها چیزی که باید به ان بیاندیشیم بایستی  پایبند قانون باشیم و به ان احترام بگذاریم تا فصل الخطاب همه قانون باشد

اما دولت نیز وظیفه دارد که اولا پاسخگو باشد رسانه های زیادی بتوانند  شفاف سازی کنند اخبار به مردم برسانند و اگر نظارت رسانه ها نباشد دولت طبق نظریه هابز به طرف هابزی شدن می رود قدرت و منصب بالاترین لذت برای انسان امروز ی است اگر اینطور نبود صدام به ارامی کنار میکشید و با تضمینات دولت های بزرگ الان در باهاما زندگی مرفهی داشت و یا حتی قذافی و دیگران

(معمولاً کسی که به قدرت می‏ رسد، افراد سودجو و فرصت‏ طلب سعی می کنند تا اطراف او را بگیرند و با تملق و چاپلوسی سعی می‏ کنند در پرتو قدرت و نفوذ او به منافع خود دست یابند واینجاست که مسئولیت می تواند انسان را بر لبه پرتگاه هلاکت و نابودی قرار دهد؛ هلاکتی که نجات از آن برای هر کس ممکن نیست . حضرت علی علیه‏ السلام می‏ فرمایند : «آن کس که تو راستود همانا تو را سر برید» .(۱)

پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله نیز در حدیثی می فرمایند : «هنگامی که برادرت را در مقابلش می‏ستایی مثل این است که تیغ بر گلویش می‏کشی .»(۲)

و نیز : «اگر کسی با چاقوی بُرنده به سراغ شخصی برود بهتر از آن است که او رادر مقابلش ثنا گوید .»(۳) )

پس این قدرت یک چیزی دارد که دیگر چیزها ندارند و لذتی  وافر دارد

پس برای کنترل قدرت باید ابزار نظارتی باشد

باید مردم بتوانند به اعمال نماینده و کارگزاران دولت و خود دولت نظارت کنند اگر این نظارت از مردم گرفته شود مثل دوران شاهان ایرانی به وضع دیکتاتوری می رسیم قدرت مارا احاطه می کند و مردم دنبال منافع مادی  شخصی می روند.

منتظر نظرات شما هستم

این مطلب ادامه دارد