زندگی نامه امام حسن عسگری(ع)

ویژگیهای زندگی امام حسن عسکری (ع )

بـعـد از امـام هـادی (علیه السلام ) مقام امامت به فرزندش امام حسن عسکری (علیه السلام )

رسید؛ زیرا خصال و ویژگیهای امامت در وجود او جمع بود و در خصایص مقام مقدس امامت ، از

هـمـه مـردم زمـان خـودش بـرتـری داشـت او در عـلم ، زهـد، کمال عقل ، عصمت ، شجاعت ، کرم

و اعمال بسیار که انسان را به پیشگاه خدا نزدیک می کند، سـرآمـد هـمه اهل زمان خود بود. از

سوی دیگر پدر بزرگوارش  امام هادی (علیه السلام ) با تصریح و اشاره ، جانشینی و امامت آن

حضرت را بیان نمود.

امـام حـسـن عـسـکـری (عـلیـه السـلام ) در (هـشـتـم ) مـاه ربـیـع الاخـر سـال 232 هـجـری ، در

مـدیـنـه چـشـم بـه ایـن جـهـان گـشـود و روز جـمـعـه هـشـتـم ربـیـع الاوّل سـال 260 در سـن 28

سـالگـی در سامرّا از دنیا رفت و در خانه اش در سامرا کنار قـبـر پـدرش ، به خاک سپرده شد

مادرش اُمّولد بود و ((حدیثه )) نام داشت و مدّت خلافت و امامت امام حسن عسکری (علیه

السلام ) شش سال بود.

نمونه هایی از دلایل امامت امام حسن عسکری (ع )

1 ـ ((یـحـیـی بـن یـسـار عـنـبری )) می گوید: ابوالحسن امام هادی (علیه السلام ) چهار ماه قبل

از وفات خود به (امامت ) پسرش امام حسن عسکری (علیه السلام ) وصیّت کرد، من و عدّه ای از

دوستان را بر آن وصیّت به گواهی گرفت .

2 ـ ((علی بن عمر نوفلی )) می گوید: در محضر امام هادی (علیه السلام ) در صحن خانه اش بودم

، پسرش ((محمّد)) در کنار ما عبور کرد، به امام هادی (علیه السلام ) عرض کردم : فدایت گردم !

این آقا (یعنی محمّد) بعد از شما امام و صاحب ماست ؟

در پاسخ فرمود:((لا، صاحِبُکُم مِن بَعدِی الحَسَنُ؛ نه ، بلکه امام و صاحب شما بعد از من ، حسن

(علیه السلام ) است )).

3 ـ ((عـلی بـن مـهـزیـار)) مـی گوید: به امام هادی (علیه السلام ) عرض  کردم : پناه می برم به

خدا! اگر برای شما اتّفاقی (یعنی مرگ ) رخ دهد ما به چه کسی رجوع کنیم (و او را امام خود قرار

دهیم ؟).

در پاسخ فرمود:((عَهدِی اِلَی الاَکبَرِ مِن وُلدِی یَعنِی الحَسَن (علیه السلام )؛ عهد (امامت ) من به

بزرگترین فرزندان من یعنی حسن (علیه السلام ) است )).

4 ـ معرّفی امام حسن عسکری (علیه السلام ) در مجلس سوگواری امام جواد (علیه السلام ) :

جماعتی از بنی هاشم که یکی از آنان ((حسن بن حسین افطس )) بود. هنگام وفات امام جواد

(عـلیـه السـلام ) در خـانـه امـام هادی (علیه السلام ) اجتماع کرده بودند و برای امام هادی

(عـلیـه السلام ) در صحن خانه فرشی در زمین گسترده بودند و مردم در محضرش نشسته بودند،

گفتند: تخمین زدیم که از آل ابوطالب و بنی عبّاس و قریش 150 نفر مرد بودند غـیـر از غـلامـان و

سـایـر مردم . ناگاه امام هادی (علیه السلام ) به حسن بن علی (امام حسن عسکری ) نگاه کرد

که گریبان چاک کرده و در سمت راست آن حضرت ایستاده و ما او را نمی شناختیم پس از

ساعتی که حسن عسکری (علیه السلام ) ایستاده بود امام هادی (علیه السلام ) به او روکرد و

فرمود:

((پـسر جان ! شکر خدا را در وجود خودت تازه کن که خداوند موضوع تازه ای در مورد تو فرموده

است )).

حسن عسکری (علیه السلام ) گریه کرد و کلمه استرجاع به زبان آورد و گفت :

((اَلحَمدُللّهِِ رَبِّالعالَمِینَوَاِیّاهُ اَسئَلُ تَمامَ نِعَمِهِ عَلَینا وَاِنّاللّهِِ وِانّا اِلَیهِراجِعُون )).

((حـمـد و سـپـاس خـداونـدی را کـه پـروردگـار جـهـانـیـان اسـت و تـنـهـا از درگـاه او تکمیل

نعمتش را بر ما مساءلت می نمایم و همه ما از آن خدا هستیم و همه ما به سوی او باز می

گردیم )).

ما سؤ ال کردیم : این جوان کیست ؟.

گـفـتند: این شخص ، حسن بن علی (علیه السلام ) فرزند او یعنی فرزند امام هادی (علیه

السـلام ) اسـت ، بـه نـظـر مـا مـی آمد که حضرت حسن عسکری (علیه السلام ) در آن وقت ،

بـیـسـت سـال یـا در ایـن حـدود، سـال دارد، در آن وقت او را شناختیم . و دانستیم که امام هادی

(علیه السلام ) با امامت و قائم مقامی او بعد از خودش اشاره نمود.

نشانه ای از امامت امام حسن عسکری (ع )

((ابـوهاشم جعفری )) می گوید: از تنگی و فشار زندان و دشواری کُند و زنجیر (که در زنـدانـهـای

بـنـی عبّاس مبتلا بودم ) به امام حسن عسکری (علیه السلام ) شکایت کردم ، در نامه ای برای

من نوشت :

((تو همین امروز ظهر، نماز ظهر را در خانه خودت می خوانی )).

هـمـانـگـونـه کـه فـرمـوده بـود، هـنـگـام ظـهـر مـرا از زنـدان آزاد کـردند و نماز ظهر را در مـنـزل

خـودم خواندم و من از نظر مخارج زندگی در فشار و تنگدستی بسر می بردم و می خـواسـتـم در

نـامـه ای کـه برای آن حضرت نوشتم ، از او بخواهم که کمک مالی کند ولی شرم کردم آن را

بنویسم لذا به خانه ام رفتم ، آن حضرت صد دینار برای من فرستاد و به من نوشت :

((هـرگـاه نیاز پیدا کردی شرم و ملاحظه نکن ، آن را از ما بخواه که به خواست خدا، آنچه بخواهی

به تو خواهد رسید)).

و روایات در این راستا، بسیار است که برای رعایت اختصار به همین مقدار بسنده می شود.

سایر خصوصیّات آخر عمر امام حسن عسکری (علیه السلام )

حـضـرت ابـومـحـمـّد امـام حـسـن عـسـکـری (عـلیـه السـلام ) در اوّل مـاه ربـیـع الاوّل سـال 260

هـجـری ، بـیـمـار شـد و در روز جـمعه هشتم همین ماه در همین سـال ، وفـات یـافـت ، او

هـنـگـام وفات ، 28 سال داشت و جسد مطهّر او را در ((سامرا)) در خانه خود کنار قبر پدر

بزرگوارش ، به خاک سپردند.

پـسـرش حـضـرت مـهـدی مـنـتـظـر (اَرواحـُنـا لَهُ الفـِداءِ) را کـه امـیـد جـهـانـیـان بـرای تشکیل

حکومت حقّ جهانی است ، بجای گذارد.

فرزند امام حسن عسکری (ع )

ولادت حـضرت مهدی (عج ) در پنهانی انجام شد و وجود چنین پسری را مخفی نمودند؛ زیرا

خـفـقـان و سـانـسـور شدید حکومت طاغوتیان عبّاسی ، همه جا را فراگرفته بود و سلطان زمـان

در جـسـتـجـوی آن حـضـرت بود و برای آگاهی از وضع او، بسیار تلاش می نمود و بـخـصـوص در

مـذهـب شـیـعـه دوازده امامی ، آمدن او شایع شده بود و همگان می دانستند که شیعیان در

انتظار آمدن او بسر می برند، بر همین اساس ، امام حسن عسکری (علیه السلام ) در زمـان

حیاتش ، آن فرزندش را آشکار نکرد و بیشتر مردم بعد از وفات آن حضرت نمی دانستند که او چنین

پسری دارد.

بـرادر امـام حـسـن عـسـکـری (عـلیـه السـلام ) کـه ((جـعفر)) نام داشت (و بر اثر انحراف و

دروغـگـویـی ، بـه ((جـعـفـر کذّاب )) معروف گردید) ارث آن حضرت را تصاحب کرد و در زندانی کردن

کنیزهای آن حضرت و آزار رساندن به همسران آن حضرت کوشش کرد و به اصـحـاب امـام حـسـن

عسکری (علیه السلام ) که یقین به وجود پسر آن حضرت و اعتقاد به امامت او داشتند و در انتظار

او بسر می بردند، ناسزا می گفت و از آنان بدگویی می کرد و دشـمـنـی بـا آنان آغاز کرد و آنچنان

آنان را ترساند که همه آنان را پراکنده نمود (با تـوجـّه بـه ایـنکه جعفر کذّاب با حکومت عبّاسیان

همدست شده بود) خلاصه اینکه : او نسبت بـه بازماندگان امام حسن عسکری (علیه السلام )

شرایط بسیار سختی را پدید آورد، او باعث شد که آنان را زندانی کردند و به کُند و زنجیر کشیدند و

تهدید، تحقیر و توهین نمودند وانواع آزارها به آنان رساندند، ولی سلطان زمان (معتمد یازدهمین

خلیفه عبّاسی ) با همه کوششهایش ، به آن پسر بزرگوار (حضرت مهدی (علیه السلام ) ) دست

نیافت .

و در ظاهر، جعفر (کذّاب ) اموال امام حسن عسکری (علیه السلام ) را برای خود برداشت و در

میان شیعیان امام حسن (علیه السلام ) کوشش بسیار کرد تا او را به عنوان امام دوازدهم به

جـای بـرادرش  بـپـذیـرنـد ولی هـیـچـیـک از شـیعیان ، دعوت او را نپذیرفتند، حتّی در این

گـمـراهـی ، از سـلطـان زمـان کمک خواست و اموال بسیار در این را خرج کرد و به هرجا که گـمـان

مـی بـرد که می تواند از آن استفاده کند، دست انداخت ، ولی نتیجه نگرفت و نقشه هایش نقش

برآب گردید.

بـرای جـعـفر در این رابطه در تاریخ ، داستانها، روایات و مطالب بسیار، وجود دارد که بـرای رعایت

اختصار در این کتاب مختصر از ذکر آنها خودداری شد، آن داستانها نزد شیعه دوازده امامی و آگاهان

به تاریخ ، معروف می باشد.

الهم عجل لولیک الفرج