« ولایت » را ؛ « ولایت » را ؛ « ولایت » را

در آن روز که گمراهان عَلَم کردند ملت را
و نسبت با امامت را
و دوران ریاست را
و رنگی از سیادَت را
و دوری از سیاست را

نفهمیدند از این ملت کیاست را
اطاعت از امامت را
شعار ِ « از ولادت تا شهادت با ولایت » را
چنین عشق به پا کرده در این امت قیامت را
و رسوا کرده از ظاهر نمای ها خیانت را

که چون او مکند سرلوحه کارش دیانت را
ولی یک جو نمبین نشانش را !
و مبین دمادم در کلامش ، انحراف از آن کرامت را !
و اطرافش همیشه دشمنانت را !

نهایت مشود آن روز عاشورا . . .
که ما دیدیم در میدان خباثت را
لگد کردند حُرمت را
و لِه کردند عزت را
گمان کردند که کوبیدند عزاداران هیأت را !

نفهمیدند از این هیأت، که مجلس صاحبی دارد؛
و صاحب، منتقم ؛ آر امام ِ غائب دارد
واین امت از آن مَه نائب دارد
و این کشور به حقش حافظ دارد
و رهبر هم نگاه نافذ دارد
که وقت مدهد تنها اشارت را...

تو مبین درین ملت صلابت را
و ۷۲ میلیون از همین امت حمایت را
که ثابت میکند بر هرچه اهریمن، فراسوها تنها یک اشارت را . . .

که یک ملت، که از خون ِ حسین بن علی دارد رشادت را ؛
یقیناً مکند از آن حماسه، این صیانت را
که این میراث ِ جاویدان ِ یک تاریخ ِ اسلامی
نگهدارد چو گوهر در صدف رمز سعادت را :

• ولایت را . . . ولایت را . . . ولایت را •

اگه خوشتون اومد لایک کنید. لطفا