پاییز

پــــــــــاییزی دوباره از لابه لای فصول از راه رسید تا از نو، با بازی رنگهایش بازیگردان این فصل هزار و یک رنگ باشد.
زیباترین فصل من عاشقانه ترین فصل من از راه رسید تا با زردی برگهایش، برگی دیگر از فصل زندگــــــــــی مرا باری دیگر ورق بزند...
پــــــــــاییز جان سلام، آمدنت به خوشی باشد برای من و عزیزانم و حتی بدخواهان و بد کردگان با من ... !
پــــــــــاییزم چشمانت را به رویم خیره کرده ای؟؟؟!!!!!!!!
قربان مستی نگاهت که دوباره آرام آرام آمده ای و حضورت را با خش خش برگها به اعلام گذاشته ای...
پــــــــــاییزم تو که دوباره آمده ای و با چشمان بزرگت برای سه ماهی دیگر زل خواهی زد به من و زندگــــــــــی من، چرا رفتن جان و خستگی هایم را حتی اشکهایم را نمی بینی!!!!!!!
پــــــــــاییز جان، مگر این دنیا چقدر طولانی است که بدی هایش تمامی ندارد؟!
خودت جای من، تحمل این همه پر دردی و بی عشقی را داری؟!!!
پــــــــــاییز جان، دارم راهی سکوت می شوم
نه اینکه حرفی برای گفتن نباشد،
هست
حرف هست
عشق هست
بغض هست
درد هست !!! ...
اما پــــــــــاییزم... چه بگویم وقتی نه در آرزوهایت حرفی از رویای با من بودن است نه در روزهایت تلاشی برای ورق زدن فصل زرد زنــــــــــدگی من...!
گمان مبر همیشه حوالی خواب های تو بیدارم ، گمان مبر که همیشه عاشقانه می نویسم و می خوانمت
عشق ... به زخم که برسد ، سکوت می شود ...
زخم که عمیق شود...
بیداری ِ دل ، درد دارد ...
من در این بغض های هر لحظه ، در این دلتنگی های مدام، در این آشفتگی های دقایقم دارم سکــــــــــــــــــوت می شوم ...
با من از عشق، از ورق خوردن زردی ها، از رسیدن بهار، از پاییزی سبز و عاشقانه چیزی بگـــو
پــــــــــــــــــــاییزم با من چیزی بگو.............................................