مردی از امام حسین (ع)سئوال کرد:
حسین جان! از دست خود شکایت نزد تو آوردهام. پندی، نصیحتی، راهکاری نشانم ده تا از این حال خُسران گناه بیرون آیم."
حسین پدرانه نگاهش کرد و گفت:
پنج کار انجام بده، آن گاه هر گناهی که میخواهی مرتکب شو!
اول اینکه: از روزیِ خدا مخور، آن گاه هر گناهی که خواستی انجام بده.
دوم: از حیطه ی حکمرانی خدا بیرون رو، آن گاه هر گناهی که خواستی انجام بده.
سوم: جایی برو که خداوند تو را نبیند، آن گاه هر گناهی که خواستی انجام بده.
چهارم: هر گاه فرشتهی مرگ به سراغت آمد تا جان تو را بگیرد او را از خودت دور ساز، آن گاه هر گناهی که خواستی انجام بده.
و پنجم: هنگامی که نگهبان دوزخ خواست تو را به آتش داخل کند، [از آن امتناع کن و] وارد مشو، آن گاه هر گناهی که خواستی انجام بده.[1]
[1] - "رُوِی أَنَّ الحُسَینَ بنَ عَلِی ع جَاءَهُ رَجُلٌ وَ قَالَ أَنَا رَجُلٌ عَاصٍ وَ لَا أَصبِرُ عَنِ المَعصِیةِ فَعِظنِی بِمَوعِظَةٍ فَقَالَ ع افعَل خَمسَةَ أَشیاءَ وَ أَذنِب مَا شِئتَ فَأَوَّلُ ذَلِکَ لَا تَأکُل رِزقَ اللَّهِ وَ أَذنِب مَا شِئتَ وَ الثَّانِی اخرُج مِن وَلَایةِ اللَّهِ وَ أَذنِب مَا شِئتَ وَ الثَّالِثُ اطلُب مَوضِعاً لَا یرَاکَ اللَّهُ وَ أَذنِب مَا شِئتَ وَ الرَّابِعُ إِذَا جَاءَ مَلَکُ المَوتِ لِیقبِضَ رُوحَکَ فَادفَعهُ عَن نَفسِکَ وَ أَذنِب مَا شِئتَ وَ الخَامِسُ إِذَا أَدخَلَکَ مَالِکٌ فِی النَّارِ فَلَا تَدخُل فِی النَّارِ وَ أَذنِب مَا شِئت": بحارالانوار، ج 75، ص 126.