عشق

حالا که می آیی

دیگر شعر نخواهم گفت

  نخواهم نوشت

  میخواهم به همان تک درخت توت خانه ی کودکی هایم بگویم

  بی فصل

  میوه بدهد ... سبز شود

  آن چند پرنده نیز

  آواز خواهند خواند برایمان

  همه دوست ات خواهند شد ..

  و من عاشق تر