حیدر بابا

نوروزگُل و قارچیچگ گردد آشکار

نوروز گول ، قارچیچک چیخاندا

بفشارد ابر پیرهن خود به مَرغزار

آغ بولوتلار کؤینکلرین سیخاندا

از ما هر آنکه یاد کند ب گزند باد

بیزدن ده بیر یاد ائلییه ن ساغ اولسون

گو : درد ما چو کوه بزرگ و بلند باد

دردلریمیز قو دیّکلسین ، داغ اولسون