کجایــــــی مولایـــــــــم .....؟

خسته‌ شدم‌ از این‌ همه‌ شلوغی‌ و این‌ همه‌ سروصدا. باز هم‌ به‌ میان‌ مردمان‌ می‌آیم‌ و به‌ صداها

گوش‌ می‌دهم‌. شاید صدایت‌ را بشنوم‌ یا ببینمت‌! هر روز به‌ دنبال‌ تو می‌گردم‌ و زمزمه‌ می‌کنم‌:

«برایم‌ سخت‌ است‌ که‌ خلق‌ را ببینم‌ و تو از نظرم‌ پنهــــــــان‌ باشی‌ و هیچ‌ صدایی‌ از تو به‌ گوشم‌

نرسد.»

" طلـــــــوع‌ کن‌! بودنم‌ را با بودنت‌ تازه‌ کن‌. من‌ با تو به‌ ستــــــــاره‌ها می‌رسم‌."

تا کی‌ مانند پرنده‌های‌ آشیانه‌ گم‌ کرده‌ در جستجوی‌ تو باشیم‌؟ به‌ انتظــــار آمدنت‌ پنجره‌ای‌ رو به‌

آینه‌های‌ سبز باز کرده‌ام‌ و هر صبح‌ و شب‌ در پشت‌ این‌ پنجره‌ به‌ جادّه‌ چشم‌ دوخته‌ام‌ تا بیایی‌.

مــــــــادرم‌ می‌گوید: «همه‌ چیز دیر و زود دارد امّا سوخت‌ و سوز ندارد!»

امّا نه‌، آمدن‌ تو نه‌، دیر و زود که‌ دارد هیچ‌، سوخت‌ و سوز هم‌ دارد. باور نمی‌کنی‌؟ بیا و ببین‌

آتــــــــش‌ دوری‌ات‌ چگونه‌ دلِ ما را سوزانده‌ است‌!