فراموش کردم
رتبه کلی: 428


درباره من
من تنها هستم...اما تنها من نیستم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
صبر کن سهراب...
.
گفته بودی قایقی خواهم ساخت...
.
قایقت جا دارد؟؟؟
.
من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
من که به هیچ دردی نمیخورم...
.
این دردها هستند که چپ و راست به من میخورند...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رو پاکت سیگار نوشته بود...
.
سیگار برای شما و اطرافیانتان زیان آور است...
.
تو دلم گفتم:
.
تو یه نفر اطراف من پیدا کن قول میدم...
.
به خاطر اونم که شده سیگارو ترک کنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

گذشته که حالم را گرفته است...
.
آینده که حالی برای رسیدنش ندارم...
.
و حال هم حالم را به هم میزند...
.
چه زندگی شیرینی...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
اینجا در دنیای من، گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند...
.
دیگر گوسفند نمی درند به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
هم قــــــــــــد شدیم...
.
خدا میداند چه چیزهایی را زیر پاهایم گذاشتم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودند...
.
سخت دلبسته این ایل و تبارم چه کنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
در دنیایی که همه یا گوسفندند یا گرگ
ترجیح میدهم چوپان باشم...
.
همدیگر را بدرید...
.
من نی میزنم...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
عادت کرده ام...
.
کوتاه بنویسم...
.
کوتاه بخونم...
.
کوتاه حرف بزنم...
.
کوتاه نفس بکشم...
.
تازگی ها...
.
دارم عادت می کنم...
.
کوتاه زندگی می کنم...
.
یا شاید...
.
کوتاه بمیرم...
.
نمی دانم...
.
فقط عادت...
"""""""""""""""""""""""""""""""
دوست تنها (sahebghalam )    

حتا حسین پیش خدا بیسرش خوش است

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۳/۲۵ ساعت 13:45 بازدید کل: 160 بازدید امروز: 127
 

در چشم باد، لاله فقط پرپرش خوش است

خورشید روز واقعه خاکسترش خوش است

 

از باغها شنیده‌ام این را که عطر یاس

گاهی نه پشت پنجره، لای درش خوش است

 

دریا همیشه حاصل امواج کوچک است

یعنی علی به بودن ِ با اصغرش خوش است

 

در راه عشق دل نه که ما سر سپرده‌ایم

حتا حسین پیش خدا بی‌سرش خوش است

 

جایی که آب همسفر ماه می شود

دلها به آب نه که به آ‌ب‌آورش خوش است

 

جایی که پیش‌مرگ پدر می شود پسر

اولاد هم نبیره‌ی پیغمبرش خوش است

 

عالم شبیه آن لب و دندان ندیده‌است

لبخند هم میانه‌ی تشت زرش خوش است

 

از خون سرخ اوست که تاریخ زنده است

این شاهنامه نیست ولی آخرش خوش است:

 

اندوه بی شمار ِ پسر را گریستن

بر شانه‌های مرتعش ِ مادرش....

 

از ماههای سال "محرم" که محشر است

از روزهای سال ولی "محشر"ش خوش است!

تاریخ آخرین ویرایش مطلب: تاریخ آخرین ویرایش: ۹۳/۰۳/۲۵ - ۱۳:۴۶
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (0)