بدبختی (شعر استاد شهریار)

رود ایرانی سر گشته در دنبالِ بدبختی

کند این ملّتِ بدبخت استقبالِ بدبختی

میان کوچه ها بهر زنِ بدبختِ ایرانی

ببین رمّالِ بدبختی که گیرد فالِ بدبختی

گدا در گوشۀ دیوار این کشور بدان ماند

که نقاشی به دیواری کشد تمثالِ بدبختی

به پای قصر ظالم نعشِ مظلومان ببین، آری

بلند از پستی همّت شود اقبالِ بدبختی

به پیشانی پیران داغ تزویر و ریا دیدی

به بازوی جوانان نیز بنگر خالِ بدبختی

کشیده یوسفِ ما بر سرِ بازارِ مصرِ غم

کلافِ حیله در کف مشتری بین زالِ بدبختی