چرا وقتی تنهام

چرا وقتی که آدم تنها میشه .

غم و غصه اش قد یک دنیا میشه .

میره یک گوشه پنهون می شینه .

اونجا رو مثه یه زندون می بینه .

غم تنهایی اسیرت میکنه .

تا بخوای بجنبی پیرت میکنه .

وقتی که تنها میشم اشک تو چشام پر می زنه .

غم می آید یواش یواش خونه ی دل در میزنه .

یاد اون شبها می افتم زیر مهتاب بهار .

توی جنگل لب چشمه می نشستیم من و یار .

غم تنهایی اسیرت میکنه .

تا بخوای بجنبی پیرت می کنه .

می گن این دنیا دیگه مثه قدیما نمیشه .

دل این آدما زشته دیگه زیبا نمیشه .

اون بالا باد داره زاغه ابرارو چوب میزنه .

اشک این ابرا زیاده ولی دریا نمیشه .

غم تنهایی اسیرت میکنه .

تا بخوای بجنبی پیرت میکنه .