خاطره های مرا به آنجا ببرید که برای نخستین بار

دلم به تپشهای دلی دیگر پاسخ داد.....

عشق را از کویر بیاموزیم که دریا بودنش

را به آفتاب بخشید.....

پرنده وقتی روی شاخه می نشیند

و وقتی شاخه ها می لرزد مطمئن است

که بال و پر دارد پس به آوازش ادامه می دهد....

کاش می شد در نگاهت همچو اشکی جا بگیرم

یا نیفتم از نگاهت یا اگر افتم بمیرم.....

در میان مشکلات گاهی سکوت کن......

شاید خدا حرفی برای گفتن داشته باشد.....!

در چشمان کسی که پرواز را نمی فهمد

هر چه بیشتر اوج بگیری کوچکتر خواهی شد....

از دیروز به دنبالت دویدم

و به امید دیدارت به امروز رسیدم

ولی افسوس........!

افسوس که تو به فرداها سفر کردی...

دلبسته به سکه های قلک بودیم

دنبال بهانه های کوچک بودیم

رویای بزرگ تر شدن خوب نبود

ای کاش تمام عمر کودک بودیم...

روزی اگر نبودم یک آرزویم را بر آورده کن و زیر لب بگو:

یادش بخیر...!

مهربانی را بیا قسمت کنیم

من یقین دارم به ما هم می رسد

آدمی گر ایستد بر بام عشق

دستهایش تا خدا هم می رسد...

گل اگر خار نداشت

دل اگر بی غم بود

اگر از بهر پرنده قفسی تنگ نبود

زندگی.عشق.رهایی.همه بی معنا بود...

اتل متل جدايي

عشق گلم كجايي؟

حالم شده پريشون

يه دل دارم پر از خون

عشقم رفته هندستون

خونم شده قبرستون

يه دنيا قصه بردار

اسمشو بذار بچگي

تا آخر زندگي

آچين و واچين تموم شد

عمر منم حروم شد.....!!!

براي خريد عشق هركس چيزي آورد

ديوانه گريست....همه فكر كردند چون ديوانه

چيزي ندارد مي گريد.....

اما نمي دانستند كه قيمت عشق اشك است

و قيمت اشك انتظار است......

دوستي رو از زنبور ياد نگرفتم كه وقتي از گلي

جدا ميشه ميره سراغ گل ديگه.....

بلكه دوستي رو از ماهي ياد گرفتم

كه وقتي از آب جدا ميشه مي ميره

اگه نتونستي خاطره كسي رو از خاطرت پاك كني

بدون كه هميشه در خاطرش هستي......

تنهایی آدمها به عمق یک دریاست..........

ولی برای پر کردنش یک لیوان محبت کافی است....!

بايد دلي باشه كه دلتنگ كسي باشي....

ولي اگه دلت رو شكسته باشه چي؟!

به تو سپرده بودمش  با هزار و يك اميد.....

و حالا براي هزار و يكمين بار دلم را مي برم

تا شكستگي اش را گچ بگيرند!

تنهايي را چگونه سر كنم با اين شب سرد و تنها؟؟؟

انگار مهتاب هم پنجره اتاق مرا گم كرده است....

براي آمدنت انتظار كافي نيست

دعا و اشك و دل بيقرار كافي نيست

خودت دعا كن اي نازنين كه برگردي

دعاي اين همه شب زنده دار كافي نيست..

خیانت تنها این نیست که شب را با دیگری بگذرانی

خیانت می تواند دروغ دوست داشتن باشد.

خیانت تنها این نیست که دستت را در خفا در دست

دیگری بگذاری...

خیانت می تواند جاری کردن اشک بر دیدگان معصومی باشد....

دنیا را بد ساختند.کسی را که دوست داری دوستت ندارد

کسی که تو را دوست دارد تو دوستش نداری

اما کسی که تو دوستش داری و او هم دوستت دارد

به رسم و آئین زندگانی به هم نمی رسید

و این رنج است.......زندگی یعنی این...

هیچ فکر نمی کردم به جرم عاشقی اینگونه مجازات شوم

دیگر کسی سراغم نخواهد آمد ......

قلبم شتابان می زند....شمارش معکوس برای انفجار در

سینه ام و من تنها خود را در آغوش می کشم......

تنها ماندم.......

من با عشق آشنا شدم و چه کسی این چنین

آشنا شده است؟

هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود

هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم

و هنگامی تشنه آتش شدم که در برابرم دریا بود و دریا.....

عشق شاید زود عاشق و دلتنگت کنه ولی هرگز

سیرابت نمی کنه.....

(دوست داشتن) تا ابد می مونه و سیراب می کنه.

زخمی بر پهلویم است

روزگار نمک می پاشد و من پیچ و تاب می خورم

و همه گمان می کنند که می رقصم.....

نه چتر داشتی

نه روزنامه

نه چمدان که عاشقت شدم......

از کجا باید می دانستم مسافری؟؟؟!!

وقتی عاشقش بودم او دوستم نداشت

و زمانی که عاشقم شد برایم بی ارزش شده بود

حالا می فهمم که چرا اول قصه ها می نویسند:

یکی بود و یکی نبود

من آن مجنون تنهای غریبم

که از سهم دو دستت بی نصیبم

به دل گفتم که روزی خواهی آمد

و دل می داند او را می فریبم

برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم که هیچکسی

نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را برای بار دوم برایت

بازگو کند.......

چرا مرا شکستی؟؟؟ چرا؟؟؟

اشعاری برایت سرودم که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و

مظلومیت چهره ات را توصیف کند..........

چرا تنهایم گذاشتی ؟؟؟ چرا؟؟؟

چهره ی پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی

مانده وجودم نگاشتم .........

چرا این چنین کردی با من؟؟؟ چرا؟؟؟

زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم........

خوشبوترین گلهای سرخ را به پایت ریختم ............

چرا این چنین شد؟؟؟ چرا؟؟؟

باید فراموشت کنم

چندیست تمرین می کنم

من می توانم!می شود!

آرام تلقین می کنم

حالم نه اصلا خوب نیست تا بعد بهتر می شود

فکری برای این دل آرام غمگین می کنم

من می پذیرم رفته ای و برنمی گردی همین

خود را برای درک این صد بار تحسین می کنم

کم کم ز یادم می روی این روزگار و رسم اوست

این جمله را با تلخی اش صدبار تضمین می کنم

تو  او را .....

و او دیگری را دوست دارد......

می دونستم از اول این رسم زندگی نیست

خوشبختی ها زود گذرن هرگز همیشگی نیست

به دنبال یه رویا که هرگز دست نیافتنی بود

می دونستم از اول قلبم شکستنی بود

گاهی خیال می کنم از من بریده ای

بهتر ز من برای دلت بر گزیده ای

از من عبور می کنی و دم نمیزنی

تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای

به قلبم نشستی نگفتم چرا؟؟؟

دلم رو شکستی نگفتم چرا؟؟؟

یکی خواب شب های من را ربود

چو دیدم تو هستی نگفتم چرا؟؟؟

دل من تنها بود....

دل من هرزه نبود....

دل من عادت داشت که بماند یک جا....

به کجا؟!

معلوم است به در خانه تو....

دل من عادت داشت....

که بماند آنجا....

پشت یک پرده توری....

که تو هر روز آن را به کناری بزنی....

دل من ساکن دیوار و دری است....

که تو هر روز از آن می گذری....

دل من ساکن دستان تو بود....

دل من گوشه یک باغچه بود....

که تو هر روز به آن می نگری....

راستی!!! دل من را دیدی؟؟؟!

کاش جای دسته گلی که فردا بر روی مزارم خواهی گذاشت

امروز با شاخه گلی کوچک یادم کنی....

کاش به جای سیل اشکی که فردا مزارم را بارانی خواهد کرد

امروز با تبسمی دلم را شاد کنی....

من امروز به تو و مهربانیت نیازمندم.....

فردا را چه سود؟؟!!

به نام آنی که می داند در دل تنهای من چه می گذرد!

نمی دانم چرا به تنهایی حسادت می کنم؟!!

شاید به خاطر این که همه دوستش دارن....

چون همه باهاشن.....

چون تنهایی کار هر کسی نیست.....

تنهاترین آدم خوشبخت ترینه....

خوشبخت ترین......!!!

 از اولم اشتباه بوده ما واسه هم نبوديم

باشه تو دست كم بگير اما ما كه كم نبوديم

خب ديگه از ما كه گذشت تو با بقيه اين نكن

واسه شكار مرغ عشق پشت قفس كمين نكن

خدا وكيليشو بخواي حق من اين نبود و نيست

نمره ي بي معرفتيت تو درس نارو ميشه بيست

خدا وكيليشو بخواي رسم رفاقت اين نبود

تو بي مرامي قد تو هيچكسي رو زمين نبود

حالا كه رفتني شدي طبق گفته ات.....

باشد ....قبول....

لااقل اين نكته را بدان آهن قراضه اي كه چنان

گرم گرم گرم در سينه ام مي تپيد دلم بود......

نا مهربان........خداحافظ...

پس چرا زودتر از تکه تکه شدنم......جوابم نکردی؟؟؟

برای خداحافظی خیلی دیر بود ......خیلی......

خداحافظ تو ای همپای شب های غزل خوانی

خداحافظ به پایان آمد این دیدار پنهانی

خداحافظ بدون تو گمان کردی که می مانم؟

خداحافظ بدون من یقین دارم که می مانی.....

ازم پرسيد:به خاطر كي زنده هستي؟

با اينكه دوست داشتم با تمام وجودم فرياد بزنم(به خاطر تو)

بهش گفتم:به خاطر هيچكس.....

پرسيد:پس به خاطر چي زنده هستي؟

با اينكه دلم داد ميزد (به خاطر تو)

با يه بغض غمگين بهش گفتم:به خاطر هيچي.....

ازش پرسيدم:تو به خاطر چي زنده هستي؟؟؟

در حاليكه اشك توي چشمش جمع شده بود گفت:

(به خاطر كسي كه به خاطر هيچ زنده است)......

چه ساده دلم که هنوزم دوستت داره

عزیز یادی بکن از یار خسته/غبار دوریت بر من نشسته/

دگر تیری نزن بالی ندارم/وجودم از غمت در هم شکسته

خود را به که بسپارم وقتی که دلم تنگ است؟

پیدا نکنم همدل دلها همه از سنگ است

گویا که در این وادی از عشق نشانی نیست

گر هست یکی عاشق آلوده به صد رنگ است.......

از تو دلگیرم/از زندگی سیرم/درسته بی تو می میرم/

اما این دفعه میرم........

بگو چی شد که قلبت خالی شد از حضورم؟

مگه باهات چه کردم که میشکنی غرورم؟

بگو چی بود گناهم چی بوده اشتباهم؟

که اینگونه گذشتی از من و از نگاهم؟

هر چه گفتم هر چه ساختم و سوختم بیهوده بود...

هر چه به او گفتم دوستش دارم انگار یه خواب بود....

و هر چه با عشق و احساس او سوختم پوچ پوچ بود....

دیگر نمی دانم چگونه باید از آنکه دوری بگویی که دوستش داری....

تو بگو ای قلب عاشق من چگونه باید این دوست داشتن رو

ابراز می کردم؟؟؟؟

من هستم و یک قلب سرخ یک دنیا محبت و عشق نهفته است

و من تو را دوست می داشتم گر چه تو این دوست داشتن را

باور نداشتی.....

کاش می دانستی که قلبم یک آرزو داشت و تنها آرزویش تو بودی...

کاش می دانستی قلبه مجنونم یک معشوق دارد و تنها لیلای آن

تو بودی.....

کاش می دانستی که قلبم تنها یک احساس دارد و آن احساس پاک

تنها برای تو هست....

و ای کاش می دانستی که قلب عاشقم تنها یکی را دوست

می داشت و آن تو بودی......

تویی و آن قلب مهربانت و یک دنیا احساس پاک در وجودت.....

منی که مدت ها به انتظار تو در جاده های انتظار نشسته بودم

منی که مدت ها بود از خدای خویش آرزوی تو را داشتم

و منی که لحظه ها و ثانیه ها به یاد تو و به انتظار تو می نشستم

چگونه بگویم که دوستت داشتم؟؟؟؟

آهای ای دو چشم خیس من....دو چشمی که شب و روز برای

او اشک ریختید و تا سحرگاه به یاد او به آسمان عاشقی

به مهتاب و ستارگان نگاه می انداختید......

و ای دو چشمی که مرا عاشق او کردید و مرا در دنیای

عاشقی اسیر کردید.......شما به او می گفتید که دوستش

داشتم.........

آری به او می گفتید که خیلی دوستش داشتم.......

وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم.....

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد من او

را دوست داشتم.......

وقتی که او تمام کرد من شروع کردم....

وقتی که او تمام شد من آغاز شدم.....

و.....

چه سخت است تنها متولد شدن.....تنها زندگی کردن....

و .....تنها مردن...!!! 
 

دانلود مستقیمhttp://uploadtak.com/images/e782_1.mp3