تا کی به تمنای وصال تو یگانه

/‏ تا کی به تمنای وصال تو یگانه / اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه / خواهد به سر آید شب هجران تو یا نه؟ / ای تیر غمت را دل عشاق نشانه / جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه / رفتم به در صومعه ی عابد و زاهد / دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد /در میکده، رهبانم و در صومعه عابد /گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد /یعنی که تو را میطلبم خانه به خانه / روزی که برفتند حریفان پی هر کار /زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار /من یار طلب کردم و او جلوه گه یار / حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار / او خانه همی جوید و من صاحب خانه / هر در که زنم، صاحب آن خانه تویی تو / هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو /در میکده و دیر، که جانانه تویی تو / مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو / مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه / مقصود توووووووووووووووویی، کعبه و بتخانه بهانه --- تا کی به تمنای وصال تو یگانه / اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه / فقط بگو تا کی ؟ تا کی؟ تا کی؟ تا کی: