وصیت نامه ی عشق

مرا در روزی بارانی دفن کنید تا آتش قلبم خاموش گردد جسم را در تابوتی بگذارید از جنس چوب، تا همه بدانند عشق من مانند چوب سوخت و خاکستر شد دستهایم را بر روی سینه ام قرار دهید تا همه بدانند همیشه دوست داشتم کسی را در آغوش بگیرم چشمهایم را باز بگذارید تا همه بدانند همیشه چشم انتظار آمدنش بودم صورتم را بسمت غروب آفتاب بگذارید تا همه بدانند عشق من غروب کرده و زندگی ام تمام شد مرا در آفتاب بگذارید تا همه بدانند عشق من همچون خورشید، گرم و آتشین شد اما مرحمش هیچ وقت نیامد و این آتش، تمام وجودم را سوزاند سوزاااااااااااااااااند سوزاااااااااااااااااااااااااااااااند