همه جا خانه عشقست

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت

ه گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

من اگر نيم اگر بد تو برو خود را باش
 
هرسي آن درود عاقبت ار ه شت
 
همه س طالب يارند چه هوشيار چه مست
 
همه جا خانه عشقست چه مسجد چه  نشت
 
سر تسلم من و خشت در مييده ها
 
مدعي گر نند فهم سخن گو سر و خشت
 
نا اميدم من از سابقه لطف ازل
 
تو پس پرده چه داني ه خوبست ه زشت
 
نه من از پرده تقوا بدر افتادم و بس
 
پدرم نيست بهشت ابد از دست بهشت
 
حافظا روز اجل ر به ف آري جامي
 
يسر از وي خرابات برندت به بهشت