با مقدمه ساده و کوتاه ذیل قصد بر طرح یک سوال ساده تر است:
اهل تسنن خودشان اعتقاد راسخ (!)دارند که سنّی، همان وهّابی و وهّابی همان سنّی است. و وهّابیان اهل تشیّع را مشرک می دانند و خوب صد البته که تکلیف مشرک معلوم است! سنّی ها اعتقاد دارند که عایشه، امّ المومنین است (نعوذ با...) و ما شیعیان (که صد البته از نظر نگارنده مذهب شیعه، همان مکتب راستین اسلام ناب محمدی (ص) است) به هر زن....، عایشه نسبت می دهیم. شاید در مقابل دشمنان وحدت بین مسلمانان از هر ابزار دفاعی دیگر والاتر باشد اما آنچه قابل تامل می باشد اینست که این دو مذهب (البته اهل تسنّن خودشان چند فرقه مختلف هستند!) حداقل در درون دلشان خود را رهرو راستین حضرت نبیّ اکرم می دانند.
حال...
آیا با چنین توصیفی وحدت واقعی اتفاق خواهد افتاد؟