مردی از حضرت موسی (ع) درخواست کرد که برای من دعا کن تا خداوند فلان حاجتم را که خودش می داند برآورد، حضرت موسی (ع) دعا کرد، پس از دعا، حیوان درنده ای به آن مرد حمله کرد و گوشت بدنش را خورد و او را کشت.
موسی (ع) عرض کرد: خدایا راز این حادثه چه بود؟
خطاب رسید ای موسی این مرد از من درخواست درجه ای از مقامات کرد و می دانم که او به آن درجه با اعمالش نمی رسید، او را گرفتار آن درنده کردم که دیدی، تا همین گرفتاری و درد و رنجی که کشید را وسیله ای برای رسیدن او به این درجه نمایم.
آری گرفتاری ها گاهی موجب ازدیاد درجه انسان در پیشگاه خداست، در صورتی که با صبر و شکر و تسلیم همراه باشد
گاهی ما فکر میکنیم اگر در برابر امتحان های الهی صبوری نکنیم و شاکی باشیم از ما سلب امتحان میشود! در صورتی که اینطور نیست
ما آزمایش میشویم چه بخواهیم چه نخواهیم،حالا یا صابریم و رضا به رضایت خداوند میدهیم که در این صورت اجر و پاداش بزرگی داریم و سربلند بیرون میاییم.
یا شکوه و شکایت و ناشکری میکنیم که نه تنها پاداشی ندارد بلکه باعث رد شدن ما در امتحان الهی و تنزل به درجات پایینتر میشود...